sint-pauluskrantje

Details
Categorie: sint-pauluskrantje
Hits: 801

Lees hier de uitgave 2018 oktober van het sint-pauluskrantje.

Sint-Pauluskrantje oktober 2018

sint-pauluskrantje 2018 oktober beeld1

Als een openbaring werd dit fries boven een biechtstoel in hard eikenhout uitgekapt. De arend als symbool van een mensheid, alle vrijheid toevertrouwd om uit te wieken. Speels ontvouwen engelkindjes die grootsheid: de arendsblik in de morgen, gericht naar opkomend licht, aangescherpt, dag na dag, door de ochtend zon.

De beeldhouwer wist dat een mens zelf niet de bron van zijn vrijheid is maar wel tot vrijheid geroepen.

Ik dacht aan dit beeld toen ik de column van Ignaas Devisch, die ik overigens erg waardeer, las naar aanleiding van grensoverschrijdend gedrag in de kunst.

“In kunst kunnen we ongeveer alles doen wat we willen. Die vrijheid is zowat de grootste verwezenlijking van de westerse cultuur tot nu toe. Kunst toont ons wat we in het gewone leven niet willen zien of toelaten: ranzigheden, uitwassen van de menselijke verlangensmachinerie, botsingen in sociale relaties, de uitersten van onze verbeeldingskracht. Alles heeft er een plaats. Kunst is in haar diepste kern transgressief, omdat God noch gebod aan de feestdis mogen aanschuiven.”

In 1657 zal Peter I Verbruggen bij de bouw van het biechtstoelencomplex wel heel wat gesprekken en discussies  gehad hebben met de Dominicanen over menselijke vrijheid. Hij moet gedacht hebben dat vrijheid toch iets anders was dan de willekeur waarmee bijvoorbeeld een kind z’n gekregen speelgoed kapot stampt.
Hakkend en kervend in eikenhout creëert Verbruggen in een fries, links van de arend, engelenkapoentjes die een briesende leeuw bij de manen grijpen en hem een paardenbit voorhangen. Nee, vrijheid is geen willekeur en stopt waar de vrijheid van de andere aangetast wordt. Actueler kan het niet uitgebeeld worden.

sint-pauluskrantje 2018 oktober beeld2

In een tafereel rechts fluit een andere kapoen met twee vingers in de mond een ranzige bok uit. Er wordt een Medousa-masker voorgehouden om dat beest te confronteren met zijn eigen verschijnen. Ze spelen fluit om te plagen, trekken aan zijn hoorns. Prachtig hoe die barokmens met humor verbeeldt die wezenlijke vragen omtrent mis begrepen vrijheid en willekeur.

sint-pauluskrantje 2018 oktober beeld3

Het is weer een boordevol krantje geworden,
u van harte aangeboden namens de redactie,

Pastoor Paul Scheelen en Erwin Vandecauter

Details
Categorie: sint-pauluskrantje
Hits: 659

Lees hier de uitgave 2018 september van het sint-pauluskrantje.

Sint-Pauluskrantje september 2018

sint-pauluskrante 2018 september

Ze hebben niet stilgezeten in St.-Paulus tijdens het groot verlof. Augustus bulkte van activiteiten. Vrijwilligers in kerkraad, muziekkapel en bij de St.-Paulusvrienden  draaiden zelfs uren tot vaak diep in de nacht.
Zo was de Nacht van de musea een boeiend experiment van goed bestudeerd onthaal, met Maronitische zang, orgelspel, liederen van onze bas-bariton en warm maar ook deskundig onthaal van een tiental St.-Paulusvrienden.
Spontaan applaus klonk op, onze kaarsen standaards kregen de toevloed van olielichtjes niet verwerkt. Momenten van stilte, verwondering over de diepte van de schoonheid. Duiding bracht eeuwenoude kunst uitdagend dichtbij. Wat Van Dyck, Jordaens, Rubens bezielde raakt nog steeds ons zoeken naar levenszin. Soms verbazing: ‘kunnen wij ook hier iets beleven? ‘ ‘Wanneer hebben jullie hier vieringen?’ ‘Ik wist niet dat zo iets nog bestond’
Wellicht is dat onze grootste opdracht in deze stad: een waarheidsgetrouwe liturgie vieren vanuit onze rijke geloofstraditie maar ook openheid creëren voor wat mensen overstijgt.

Onder de humoristische titel “bekentenissen van een niet-echte katholiek” schreef Bruno Segers, onthaler in St.-Paulus, een uitdagende tekst in het september nummer van Streven.
Vanuit filosofisch denken, maar ook vanuit zijn aandacht voor niet gelovige bezoekers, daagt hij uit om open te staan voor het mysterie van het bestaan. Zijn zoektocht heeft hem in elk geval een grote ruimte gegeven om over religie en spiritualiteit na te denken, met twijfel, onzekerheid … en stilte.
Het verlangen naar het heilige of naar transcendentie is immers nog steeds aanwezig in onze seculiere samenleving. De betrokkenheid op anderen  of op wat ons overstijgt moet gekoesterd worden.

Ik beluister in zijn schrijven een groot respect voor het niet dogmatische visioen dat Christus ons schenkt. Naast een krachtige liturgie en een levensnabij aanwezig zijn bij het concrete leven van mensen, hun vreugde en verdriet, moet het onthaal in onze kerk  vertellen van een grote openheid. Het zwierige gebaar waarmee Paulus op de Veemarkt bezoekers verwelkomt duidt precies op die ruimte tussen geloof en ongeloof. Ook dat willen we koesteren.

Een hartelijke groet vanwege de redactieploeg,

Erwin Vandecauter en Paul Scheelen

Details
Categorie: sint-pauluskrantje
Hits: 1429

Lees hier de uitgave 2017 november van het sint-pauluskrantje.

Straten hebben hun verhalen.
Even voorbij het monument van Paul van Ostaijen;
een zitbank voor een bruine, Wifi-café.
Ik hoor mijn naam roepen, een stevige knuffel vertelt van gedeeld leed. De mama van de kleine Luna, elf jaar geleden neergeschoten. Naast Laurence stond een vriendin.
Ik bestel twee lungo’s voor hen beiden. Voor mij een koffie.
Hij ziet er vervaarlijk zwart uit.
Ik durf geen melk vragen want hun gesprek gaat mijmerend verder.
Doen wat moeders doen: betrokken praten over hun kinderen.
Onder meer over het gepest worden op school.
De andere mama vertelt over haar elfjarig dochtertje met een verouderingsziekte, progreria. Het zicht van de elf jarige Bertha is al heel erg achteruitgegaan en sinds kort lijdt ze aan diabetisch.
Over haar levenskansen liggen de meningen ver uiteen.
Maar haar klasgenoten zijn bikkelhard. Kunnen niet aanvoelen wat dit kind overkomt. Moeten daar toch ook geen weet van hebben.

Laurence was Hans Van Themsche gaan opzoeken in de gevangenis.
Wilde weten, wilde een mens ontmoeten zoals ze zijn moeder had ontmoet als moeder.
Zijn gejammer over spijt irriteerde haar.
Ze vroeg hem hoe hij zichzelf voorbereidde op de toekomst wanneer hij over enkele jaren vrij zou komen. Wie was hij dan?

Moeders met zware littekens. Wij samen in late herfstzon op de bank.
Verhalen werden gedeeld. Wolken schoven voorbij.
Voelbare mooie momenten.
Soms een mensenleven dat onder je voeten pijnlijk wegschuift.

Ineens keek de mama van Bertha mij aan.
‘Weet je wat in ons gegroeid is doorheen alles wat we meemaken?’ ‘Mededogen’. Vreemd hé, en toch “mededogen!”

Tram zeven denderde voorbij terwijl dat kostbare woord uit de grote transformatie, eeuwen voor Christus, hier rond de cafétafel een weerklank kreeg. Boedha, Zarathustra, Socrates, Jesaja:
‘Liederen van de Knecht’. Later kernverhaal van het evangelie.

Twee mensen door het leven zwaar aangepakt, permanente zorg, vragen waarop geen zinnig antwoord komt.
Geen haat, geen zelfbeklag.
“Mededogen”
Zelden heb ik mij zo klein gevoeld.

Namens de redactie,

Erwin Vandecauter en Paul Scheelen

Details
Categorie: sint-pauluskrantje
Hits: 777

Lees hier de uitgave 2018 april van het sint-pauluskrantje.