startpagina
sint-pauluskrantje 2019 januari
- Details
- Geschreven door webmaster
- Categorie: sint-pauluskrantje
- Hits: 23
Lees hier de uitgave 2019 januari van het sint-pauluskrantje.
Sint-Pauluskrantje januari 2019
Driekoningen is de limiet.
Daarna gaan de lichtjes, de slingers en ballen, ster en stal en het hele zootje weer netjes de dozen in, zorgvuldig opgeborgen, ja ‘in de watten gelegd’ tot volgende kerst. ‘Als ‘t God belieft’, leerden we daar thuis spontaan aan toe voegen.
Als kind maakte het je altijd wat triest dat moment: je had zo intens genoten van die kersttijd, van de warmte, het samenzijn, de liederen en verhalen. Je probeerde het wat te rekken, het opbergen een dagje uit te stellen.
Jaren later ben je misschien blij,
dat het hele gedoe weer achter de rug is.
Voor wie een moeilijk jaar doormaakte, getekend door verlies, ziekte, verdriet wogen eenzaamheid en leegte misschien dubbel zwaar op die zgn ‘feestdagen’.
En je weet je geen blijf met al die goedbedoelde,
maar vaak zo onhandige ‘gelukwensen’ voor het nieuwe jaar.
En toch.. .nu alle versiering is opgeborgen,
komt er ruimte voor de essentie van het verhaal.
Bekijk eens dat schitterend beeldhouwwerkwerk hierboven van Peter I Verbruggen (1657) uitgebeiteld in een plank hard eikenhout (40 x 50).
Zie die diagonale spankracht, vertrekkend vanuit de voeten die nieuwe wegen gaan, durven knielen en hunkeren, maar nooit alleen. Over culturen heen.
Zie die opgebouwde spanning,
maar ook die open handen gericht
naar die broze aanwezigheid van God.
Met een zwaai gooit een jonge Jozef de mantel van de rechtvaardige over zijn krachtige schouders, de staf vertrekkens gereed.
In de hoek fluisteren engelen over stampende laarzen. De os voelt onheil alhoewel hij, samen met de ezel, de Heer heeft herkend. (Jesaia 1,3)
Met een snelle beweging openbaart Maria haar Kind, doordrongen van Gods nabijheid.
Nog even en de vlucht begint.
in beweging te komen, nieuwe wegen te gaan en soms te knielen.
Zonder te weten heb je een geschenk achtergelaten.
Erwin Vandecauter en Paul Scheelen
sint-pauluskrantje 2018 december
- Details
- Geschreven door webmaster
- Categorie: sint-pauluskrantje
- Hits: 194
Lees hier de uitgave 2018 december van het sint-pauluskrantje.
Sint-Pauluskrantje december 2018
Er leeft iets in de onderbuik.
Een op vijf kinderen loopt in de buitenbaan.
Populistisch gedachtengoed en uitsluiting verovert specifieke christelijke landen.
Verplegend personeel in Jemen verzorgt tegen beter weten in
zieltogende kinderlijfjes terwijl zij zichzelf zien wegdeemsteren
in dat oeverloos geweld.
Het eerste woord op de eerste bladzijde van de bijbel is een schreeuw tegen chaos. “het worde licht”.
Ze noemde die kreet niet God, dat deden de theologen.
Ze noemde die kreet: “AHAVA”. Letterlijk vertaald “Verlangen om lief te hebben” . Wie in dat goddelijke verlangen durft staan als mens
weigert bestaansrecht te geven aan negativiteit.
Adventstijd.
Je ziet dan twee levenshoudingen:
- afwachten: wegkruipen, plat achterover gaan, kribbig en somber worden, vooral niets doen en kritiseren, angstig zelfbehoud.
- verwachten: dan krijg je iets van de alertheid van een jonge moeder. Jawel bezorgd maar alles ademt activiteit, de toekomst lonkt, je gaat niet op de loop voor eigen verantwoordelijkheid. Je beleeft een dankbare vreugde maar beseft dat het pijn zal doen.
Wat is het mooi wat Paulus schreef voor de liturgie van de eerste adventszondag:
Moge de Heer u overvloedig doen toenemen in grote fijngevoeligheid
en liefde voor elkaar zoals ook mijn respect uitgaat naar u.
Hij sterke uw hart, zodat gij onberispelijk zijt en heilig.”
Heilig betekent heel. Gene halve mens maar vooral iemand die heelt.
En dan gebruikt Paulus een mooi woord. ‘Wandel met God’, met zijn geestkracht.
Deze dagen zullen we de chrysanten vervangen door kerstrozen
maar ook de adventskaarsen aansteken tegen beter weten in.
Want Hij die ‘enkel verlangen is om lief te hebben’ nodigt ons uit om intenser dan voorheen ons op te richten, de kop omhoog.
“Zorg er voor dat uw geest niet afstompt.”
Vier weken van toeleven naar de geboorte van Jezus,
of beter gezegd: naar de menswording van Jezus.
Geboren worden we allemaal,
maar mens worden, dat is een ander verhaal.
Namens de redactieploeg,
Pastoor Paul Scheelen en Erwin Vandecauter
sint-pauluskrantje 2018 november
- Details
- Geschreven door webmaster
- Categorie: sint-pauluskrantje
- Hits: 351
Lees hier de uitgave 2018 november van het sint-pauluskrantje.
Sint-Pauluskrantje november 2018
Wij mochten de kleine Fleur dopen.
Mooi hoe zij er stralend bij lag met vast gesloten knuistjes.
‘Mag jij, bloemrijk Fleurtje,
iets van Gods gelaat weerspiegelen doorheen gans je leven?
Dat wilden we onderdompelend en zalvend zeggen.
Wonderlijk hoe je geboren wordt met dichtgeknepen vuistjes.
Mens worden is die handjes leren openen om te ontvangen.
Allerheiligen, Allerzielen.
Er ligt toch wel een gans leven tussen de gesloten knuistjes van ‘n kraaiende baby en de wijd geopende handen van een mens
die alles gegeven heeft.
Zichzelf gegeven, klaar om nieuwe toekomst te ontvangen.
Misschien dat we deze dagen wat woordeloos naar het kerkhof gaan,
een bloempot laten spreken of een summier bloemetje bij de urnenmuur.
Een haastig geslagen kruis, een gegeneerd gepreveld gebed
of een gedachteloos staren naar de gebeitelde tekst op de steen:
“We zouden eens wat koper poets moeten meebrengen voor die letters” zeggen we dan.
Wat moet je al zeggen met een kramp in je hart.
Tussen geboortejaar en sterfjaar staat alleen een heel klein tussenstreepje, een koppelteken tussen moederschoot en graf.
Een gedachtestreepje noemen ze dat.
Hadden we misschien in steen moeten beitelen:
“ridder in de kroonorde” – “ Stichteres van de firma Ten laken”
Je kan een mens toch niet vatten in zijn titels.
Hij is toch veel meer dan zijn prestaties.
“Known unto God” “Alleen door God gekend” staat er op duizenden zerkjes van ongekende Britse soldaten in de Westhoek
“Known unto God”
Het meest merkwaardige van gans de bijbel is het zoeken van God naar de mens, en niet omgekeerd.
Een liefde die uitdaagt om tot volle ontplooiing te komen.
Jezus schonk ons de zaligsprekingen.
De Franse, Palestijnse Jood Chouraqui vertaalde zalig door:
‘En marche’ ‘Vooruit, je zit goed’ als je opkomt voor zachtmoedigheid en gerechtigheid. Als je leven verder reikt dan je eigen horizon,
en je naar menselijke maatstaven “een beetje onnozel bent,
“arm van Geest”, omdat je nabij wil zijn voor wie troost hard nodig heeft of omdat je je hart zuiver wil houden.
Misschien lachen ze je uit, maar voor mij zit je goed.
De finale nederlaag van de dood zal geen mens ontlopen,
hoe de samenleving dit ook probeert te verdoezelen.
Maar misschien zou er op de gedenksteen een tweede gedachtestreepje mogen staan, niet alleen tussen geboortejaar en sterfdatum, maar ook na deze laatste.
Het streepje van Gods geheugen over tijden heen,
“known unto God”, Zijn’ ja’ over de grenzen van tijd en ruimte.
Een hartelijke groet namens ons redactieteam,
Pastoor Paul Scheelen en Erwin Vandecauter
sint-pauluskrantje 2018 oktober
- Details
- Geschreven door webmaster
- Categorie: sint-pauluskrantje
- Hits: 710
Lees hier de uitgave 2018 oktober van het sint-pauluskrantje.
Sint-Pauluskrantje oktober 2018
Als een openbaring werd dit fries boven een biechtstoel in hard eikenhout uitgekapt. De arend als symbool van een mensheid, alle vrijheid toevertrouwd om uit te wieken. Speels ontvouwen engelkindjes die grootsheid: de arendsblik in de morgen, gericht naar opkomend licht, aangescherpt, dag na dag, door de ochtend zon.
De beeldhouwer wist dat een mens zelf niet de bron van zijn vrijheid is maar wel tot vrijheid geroepen.
Ik dacht aan dit beeld toen ik de column van Ignaas Devisch, die ik overigens erg waardeer, las naar aanleiding van grensoverschrijdend gedrag in de kunst.
“In kunst kunnen we ongeveer alles doen wat we willen. Die vrijheid is zowat de grootste verwezenlijking van de westerse cultuur tot nu toe. Kunst toont ons wat we in het gewone leven niet willen zien of toelaten: ranzigheden, uitwassen van de menselijke verlangensmachinerie, botsingen in sociale relaties, de uitersten van onze verbeeldingskracht. Alles heeft er een plaats. Kunst is in haar diepste kern transgressief, omdat God noch gebod aan de feestdis mogen aanschuiven.”
In 1657 zal Peter I Verbruggen bij de bouw van het biechtstoelencomplex wel heel wat gesprekken en discussies gehad hebben met de Dominicanen over menselijke vrijheid. Hij moet gedacht hebben dat vrijheid toch iets anders was dan de willekeur waarmee bijvoorbeeld een kind z’n gekregen speelgoed kapot stampt.
Hakkend en kervend in eikenhout creëert Verbruggen in een fries, links van de arend, engelenkapoentjes die een briesende leeuw bij de manen grijpen en hem een paardenbit voorhangen. Nee, vrijheid is geen willekeur en stopt waar de vrijheid van de andere aangetast wordt. Actueler kan het niet uitgebeeld worden.
In een tafereel rechts fluit een andere kapoen met twee vingers in de mond een ranzige bok uit. Er wordt een Medousa-masker voorgehouden om dat beest te confronteren met zijn eigen verschijnen. Ze spelen fluit om te plagen, trekken aan zijn hoorns. Prachtig hoe die barokmens met humor verbeeldt die wezenlijke vragen omtrent mis begrepen vrijheid en willekeur.
Het is weer een boordevol krantje geworden,
u van harte aangeboden namens de redactie,
Pastoor Paul Scheelen en Erwin Vandecauter
Pagina 1 van 2